ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΑΔΙΑΦΟΡΑ

       116

ΜΕΣ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Μες τη σιωπή, ωριμάζει το κρασί

Τα στάχυα, το λιβάδι, ο χρόνος,

Μες τη σιωπή μου άστραψες και συ

Ο πιο παλιός και τωρινός μου πόνος.

Φως της αυγής της αστραπής

Κυματισμών και τρικυμίας

Της Αφροδίτης κόρη εσύ

Ή κάποιας ξεχασμένης ερινύας.

Μες τη σιωπή μου άλλαξες εσύ

Τα χνάρια, τα σημάδια και το δρόμο,

Μου λιανοτάραξες μια ήσυχη ζωή

Κι’ αντίκρυ μ’ έβαλες σε κάθε νόμο.

Οι εκστασιασμοί και οι συριγμοί

Ωσάν βοή θάλλοντος  καλαμιώνα

Η φλόγα αγάπης λάβα μου  εσύ

Πάμε στον απερπάτητο λειμώνα.