ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΑΔΙΑΦΟΡΑ

124

Λες, πως αλλάζουν οι καιροί. Πρώτη φορά μ’ αρέσει το μαύρο χρώμα. Να τους μαυρίσω να χαρώ, να τους  μαυρίσω κι’ ας καώ.

Είναι αυτοί που μιλάνε,  για λευκές νύχτες, για όμορφο τέλος. Εδώ δεν είναι χώρος  αναψυχής, αλλά ο τόπος  που κάνουμε πετροπόλεμο, στις μηχανές θανάτου. Θα αναμετρηθούμε στα μαρμαρένια αλώνια, καθένας με το έχειν του.  Όποιος αντέξει θα περάσει απέναντι, οι άλλοι, ας βλέπουν από μακριά τους καπνούς και τα ωραία ερείπια, που μας κληροδότησαν. Κανένας μη λείψει, κανείς δεν περισσεύει.