Καλημέρα.

Όταν μετά τον κόπο της ημέρας και της νύχτας, ενδεχομένως, βαραίνουν τα δίχτυα σου, μη τα νομίσεις, πως γεμάτα ψάρια είναι, τάχα. Κάποιες φορές, βαραίνουν τα χέρια σου από την κούραση και συ νομίζεις πως τα δίχτυα είναι ασήκωτα από την καλή ψαριά.

Επιλήσμων παλαιόθεν

αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης

ΣΤΟΥΣ ΙΡΙΔΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

Ψάχνω γυρεύω αναζητώ
λέξεις αλεξικέραυνες
ταμπούρι αγνάντι καραούλι
σε διασταυρούμενα πυρά
τα όχι τα θέλω και τα μη σου
φενάκη χθες τώρα πάλι.

Σπάζοντας την κλεψύδρα
ακινητώ ή καταργώ το χρόνο
σπάζοντας το θερμόμετρο
τον πυρετό τον πόνο
αμετανόητες αμαρτίες
ανεπίδεκτες διδαχές
εναλλασσόμενες ήττες.

Ακροπατώντας ναρκοπέδια
κίβδηλων προσμονών
θα συναντηθούμε πάλι
λέω, λες και το πιστεύω.

Εκεί, στους ιριδισμούς του τόξου
Αχ, αυτά τα μάτια σου.

Επιλήσμων παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Με την αυγή το δρόμο πήρες
πάνω απ’ τη γη στον ουρανό
τα ανθισμένα ρόδα λύρες
σου ραίνουν για τον πηγαιμό.

Πρόσεχε κάποιες αυλητρίδες
μαυλίζουνε με δόλιο σκοπό
τους στόχους σου και τις ελπίδες
να σου τις κάνουν κουρνιαχτό.

Κι’ αν δεν καούνε τα φτερά σου
στις μαύρες φλόγες που περνάς
ταξίδεψε τα όνειρά σου
στο τέρμα της αποκοτιάς.

Τι κι’ αν αργήσεις στην Ιθάκη
θα σε προσμένει θα είναι εκεί
άδειο ποτήρι από τη μάχη
αν δει μαζί σου θα χαρεί.

Επιλήσμων παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης

Καράφλιασα, μ’ αυτά που άκουσα. Καλοκαίρι είναι, καλό είναι να αερίζεται το μυαλό.

Κόντευε μεσημέρι, βλέπω το γείτονα μαχμουρλή, αγουροξυπνημένο.

 - Πως έτσι σηκώθηκες τόσο αργά;

 - Κοιμήθηκα αργά.

  -  Έβλεπες κανένα ματς;

-  Όχι, Διάβαζα.

Περίεργο, αυτός είναι χειρότερος από μένα, μόνο τους τίτλους εφημερίδων διαβάζει  και αυτό τυχαία, σπάνια.

Παθαίνω το πρώτο σοκ. Ύστερα αναρωτήθηκα, λες;

- Τι διάβαζες;

-  Τάβλι.

Εκεί ήταν που έχασα τα μαλλιά μου. Έπαθα το δεύτερο σοκ. Αλλά, από την άλλη, ο άνθρωπος με αποστόμωσε. Όχι τίποτε άλλο, αλλά μη χαλάσει τα μάτια του, άσε που μπορεί να τσαλακώσει και καμιά σελίδα, ο ανήξερος.

Εντάξει, το πολύ - πολύ, να πάει αδιάβαστος.

 Ε, και τι έγινε;

Επιλήσμων παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης 

Πανέμορφη η σελήνη
και πως γουστάρω
το φλοίσβο σου ακούγοντας
να κλέψω το όνειρο
μέσα του να φουντάρω.

Επιλήσμων  παλαιόθεν

αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης

Σαν θα φύγεις

μη νοιάζεσαι

κανένα ηλιοβασίλεμα

δεν θα σε θυμάται.

Εκτός και αν είχες

Φυλακίσει

το Ουράνιο Τόξο.

Επιλήσμων  παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης

Τα εφτά πέπλα της αυγής

 θα ξετυλίξω ένα – ένα,

ώσπου να βρω την αλήθεια

του κορμιού σου, γυμνή.

Θα σε λούσω με  λεμονανθούς

και με αυτούς θα μεθύσουμε.

Επιλήσμων  παλαιόθεν
αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης