Κυριακή 18 Μαΐου 2014



ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΑΔΙΑΦΟΡΑ

                         125

                      ΑΥΡΙΟ
Κάποιες φορές το μαύρο είναι ωραίο χρώμα. Μαυρίστε αυτούς που μαυρίζουν τη ζωή σας.

Αν θέλεις να μην κάνεις κάτι, ανέβαλλε του. Γιατί το χθες είναι ιστορία, ενώ το αύριο είναι φαντασία. Ο δρόμος για το αύριο, οδηγεί στην πόλη του ποτέ. Ο Λένιν είχε πει, τότε την περίφημη φράση: Χθες ήταν νωρίς, αύριο  θα είναι αργά, εδώ και τώρα. Έτσι, αποφασίστηκε η επέλαση στα χειμερινά ανάκτορα.

Πήραν τη φράση Οι πασόκοι και την κάνανε δική τους, οι περισσότεροι χαμπάρι δεν είχαν ούτε από Λένιν, ούτε από την προέλευση της φράσης. Οι ινστρούχτορες του, απέκρυψαν επιμελώς το θεμελιωτή της φράσης.

Στη συνέχεια ο υπαρκτός σοσιαλισμός, αυτοαναιρέθηκε ή αν προτιμάτε αυτοκαταργήθηκε. Το πασόκ διαλύθηκε.

Εμείς εδώ. Ζούμε τη δύσκολη, για πολλούς ανυπόφορη πραγματικότητα. Βιώνοντας την, όπως ο καθένας αισθάνεται, ονειρευόμαστε μια άλλη πραγματικότητα. Τα όνειρα δεν απαγορεύονται, ακόμη. Ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του. Ποιος δούλος την απελευθέρωσή του, ποιος φυλακισμένος της ελευθερία του.  Ποιο πουλί δεν ονειρεύεται, να βρίσκεται έξω από το κλουβί του.

Αυτό το έξω, κάποιες φορές, ίσως ελάχιστες,  καταλήγει προβληματικό, όσο επιθυμητό και αν είναι. Στο στρατό υπήρχαν φαντάροι, που δεν ήθελαν να αποστρατευτούν. Δεν τους περίμενε κανείς, εκεί έξω. Κάποιοι φυλακισμένοι, όταν αποφυλακίζονται, δεν έχουν που την κεφαλήν κλίνε.
Προτιμάνε τη σιγουριά της φυλακής, την όποια διαβίωση τους εκεί μέσα. Την όποια διατροφή, θέρμανση κλπ. Το πουλί του κλουβιού, αν το ελευθερώσουμε, αν δεν το πετύχει κάποιο σαΐνι, το πιθανότερο είναι να πεθάνει από την πείνα. Δεν γνωρίζει, πως, που, με ποιο τρόπο να αναζητήσει τροφή, να την βρει  και να τραφεί.

Αυτά όλα, δεν παρέχουν κάποιο άλλοθι, στο κάτω – κάτω, είναι πολύ μικρές εξαιρέσεις - σε καταπιεστικές μεθόδους διακυβέρνησης, που εφαρμόζονται από αντιδημοκρατικές ή ψευτοδημοκρατικές κυβερνήσεις. Σε χαμογελαστούς, ως χαζοχαρούμενους, για να μας πείσουν, πως καλοπερνά(με)νε. Να μας αραδιάζουν πλεονάσματα, την ώρα που η ανεργία θεριεύει, τα καταστήματα και οι βιοτεχνίες κλείνουν, η παιδεία διαλύεται, η υγεία πάσχει. Σε τρόικες, σε υποτακτικούς ή σε τακτικούς μισθοφόρους  της…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου