ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΑΔΙΑΦΟΡΑ

               140

Καλημέρα.

ΜΕ ΛΕΝΕ ΙΩΝΑΘΑΝ

Στο σταυροδρόμι της φυγής σου

Ναό περίοπτο σου έστησα

στο Ερέχθειο των πουλιών

σπουργίτια τιτιβίζουν απουσία

ιτιές κλαίουσες

τα αετώματα στηρίζουν

ιέρειες με ελαφριά εσθήτα

φουρφουρίζει ο άνεμος

ανάμεσα σε μπράτσα

και τορνευτούς μηρούς

ξεπλένουν το θυσιαστήριο

από καπνούς σφαγίων

περίλυποι οι οιωνοί

από δέντρο σε δέντρο

μαύρο τείχος

ανάμεσα σφυρίζει ο αγέρας

τραγούδι πικρό.

Βάρκα μόνη επιστρέφει

Οι ναύτες κοιμούνται στα φύκια

απόκαμαν γυρεύοντας

αντί λιμάνι στην Ιθάκη

να πέφτουνε στην Κίρκη

στους Λαιστρυγόνες

και στους Κύκλωπες

δίκαιος ο ύπνος τους

αντάξια η αμοιβή τους

που να πήγε η Ελένη

αντέχει ακόμη η Πηνελόπη;

Και η γλαύκα μυκτηρίζει.

Δεν σου τα έλεγα;

Δεν μ’ αγάπησες!

Πήρες μωρέ

το δρόμο της καρδιάς

αγάπησες την Αφροδίτη

αγγάρευε τώρα

την πίκρα

να σε συντροφεύει.

Ένας γλάρος

από το πουθενά

με λένε Ιωνάθαν

με λένε Τριγκόριν

με αγαπούν

με μισούν

με καταριούνται

με ζηλεύουν.

Τι να ξέρω

εγώ από αυτά;

Πεινάω

κι’ η θάλασσα

στερεύει.