ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ

Ψηλά της πατρίδας τη σημαία ψηλά
Μα δεν είναι το μέρος αυτό η πατρίδα
Μακριά του πολέμου ιαχές μακριά
Τον εχθρό που δεν ξέρω δεν είδα.

Σάλπισε πάλι του πολέμου το θούριο
Να κερδίσεις γοργά και τη μάχη ετούτη
Με ευχή του Θεού και με άνεμο ούριο
Σε προσμένουν χαρές δυνατές και τα πλούτη.

Και στη μάχη αν πεθάνεις θα σου ανήκει
Θα είναι δόξα και τιμή ο θάνατός σου
Της πατρίδας σου η τιμή μα και η νίκη
Τι κι’ αν το σάβανο δεν ήταν δικό σου.

Δυστυχή η ανάγκη σ’ έχει φέρει στην άκρη
να σκοτώνεις πάλι κάποιο άγνωστο φτωχό
Για κανένα σας δεν τρέχει ένα δάκρυ
Του πολέμου σειρήνες, του θανάτου ηχώ.

Πολεμάς για κάποιο φοβερό άγνωστο τέρας
Δεν προσμένουν εσένα και αυτούς τους κακούς
Η καλή σας οικογένεια μητέρα πατέρας;
Τους εμπόρους της ζωής, του θανάτου ακούς.

Λάβαρο ανέμιζε κι’ ας μην είναι δικό σου
Εχθρός η φτώχεια και φταίει ο εχθρός σου
Τραγούδα κι’ ας μην είναι ο σκοπός σου
Ευτυχής, μα το όνειρο δεν υπήρξε δικό σου.

Γέλα Παλιάτσο, μα το γέλιο δεν είναι δικό σου.

Επιλήσμων  παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης