ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ ΟΝΕΙΡΑ 10 (ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ)

Στη χώρα τις δεινοκρατίας, γίνονταν πράματα και θάματα. Να τα πιστεύεις και να μην τα λες, ή να τα λες και να μην τα πιστεύεις. Είχανε κάτι γραφεία, η φανέλα του αγρότου (μοιάζει λάθος, άστο έτσι, δεν πειράζει), η φανέλα του πολίτου, η φανέλα του φοιτήτου, η φανέλα του εντίμου, η φανέλα του επιτίμου, η φανέλα του αποτίμου, η φανέλα του αποδήμου, ή η φανέλα με το νούμερο 10.

Που να θυμάμαι, πάνε αιώνες τώρα, πάντως αν ήτανε το δέκα το καλό, ποιος ξέρει αν είχαν, μπορεί, πιθανόν, κάποιον Χατζηπαναγή. Όλοι βέροι εθνικοί, τόσο εθνικοί, αλλά δεν απόλαυσαν τον καλλιτέχνη της μπάλας, (με το απαγορευτικό της Fifa) να παίζει στην Εθνική. Δυο παιχνίδια έκανε, όλα κι’ όλα, κι’ αυτά σε φιλικούς αγώνες. Ένας από τους πολύ σπουδαίους μάγους του ποδοσφαίρου, ο Νουρέγιεφ των Γηπέδων, ο ζωγράφος του ποδοσφαίρου, ο βιρτουόζος της μπάλας, όπως δίκαια τον αποκαλούσαν. Ήταν η εποχή κατά την οποία στη Θεσσαλονίκη, Αριανοί, Παοκτσήδες και Ηρακληδείς, πήγαιναν αδελφωμένοι στο γήπεδο, για να καμαρώσουν τον μοναδικό άσσο της μπάλας.

Αγωνίστηκε με τη φανέλα του ροπαλοφόρου ημίθεου 281 φορές, πέτυχε 62 γκολ, από τα οποία τα 6 με απευθείας εκτέλεση κόρνερ. Οι μπαλιές που έδινε στους συμπαίκτες του, ήταν έτοιμες για γκολ. Στον τελικό κυπέλλου στις 9-6-1976 με τον Ολυμπιακό, πέτυχε 2 γκολ, ένα στην κανονική διάρκεια του αγώνα, που έληξε 2-2 και το πρώτο της παράτασης, που έληξε 4-4. Έφερε το κύπελλο ο ροπαλοφόρος, στη νύφη του Θερμαϊκού, με το 6-5 στα πέναλτι. Το νικητήριο πέναλτι, το πέτυχε ο Τουμπόγλου. Εκείνη η νύχτα, ήταν μαύρη για τους παίκτες τους Ολυμπιακού, Βασίλη Σιώκο, Λάκη Γκλέζο, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους. Σε εκείνο τον αγώνα, βοήθησαν σημαντικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος, και τα όχι του τερματοφύλακα Φανάρα. Λέγεται ότι πολλές φορές, οι αντίπαλοι παίκτες τον παρακαλούσαν, να μην τους ντριπλάρει δυο και τρεις φορές, απανωτά, διότι ρεζιλεύονταν.

Σε ένα αξέχαστο παιχνίδι, που έγινε στις 30-12-1976, πέτυχε το πρώτο από τα έξι τέρματα, στην εστία του Παναθηναϊκού. Τα υπόλοιπα κατά σειρά τα πέτυχαν οι: Χατζηελευθερίου, Γκέσιος, Καλαμπάκας, Παπαϊωάννου και Βούλγαρης, σκόραραν δηλαδή οι περισσότεροι παίκτες.

Αναφερόμενος σε εκείνο τον αγώνα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης δήλωσε ότι χειροκρότησε το πρώτο γκολ του Χατζηπαναγή. «Δεν μπόρεσα να τον έχω στον Παναθηναϊκό, τον έχω όμως πάντα στην καρδιά μου», δήλωσε, με ασύγκριτη γενναιοδωρία. Ο συμπαίκτης του, ο Ν. Πανταζής, έλεγε ότι στο γήπεδο κατά 99ο/ο έκανε το αντίθετο από ότι πίστευαν οι αντίπαλοι. Μετά άντε να τον πιάσεις. Ακόμα «κατηγορήθηκε» ότι μπορούσε να ντριπλάρει και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, τόσο δαιμόνιος παίκτης ήταν.

Κλήθηκε από τη μικτή Κόσμου και έπαιξε στις 22-6-1984, κατά της ομάδας «Κόσμος Ν. Υόρκης». Μπήκε στον αγώνα, στη θέση του Κίγκαν με το νούμερο 13, στο 65ο λεπτό. Με τις ντρίπλες του ξεσήκωσε τους 40.000 φιλάθλους (15.000 ομογενείς). Ο αγώνας έληξε με σκορ 3-1, με νικήτρια τη Μικτή Κόσμου, στις τάξεις της οποίας έπαιζαν εκείνη την ημέρα, οι Μπεκεμπάουερ, Κίγκαν, Κέμπες, Κρολ, Σίλτον, Σάντσες, Μάγκατ και Θωμάς Μαύρος.

Σε ψηφοφορία που διοργάνωσε η Ε.Π.Ο. για τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της πεντηκονταετίας, αναδείχτηκε με μεγάλη διαφορά, πρώτος ο Χατζηπαναγής. Έλαβαν θετικές ψήφους: Χατζηπαναγής 1ος 4.104, Δομάζος 2ος 1.982, Παπαιωάννου 3ος 817, Δεληκάρης 4ος 526, την πεντάδα έκλεισε ο Γιώργος Κούδας με 486 ψήφους.

Αν… Αν έπαιζε σε μεγάλη ομάδα του κέντρου, ποια θα ήταν η θέση του, η τύχη του; Αν… Αν έπαιζε σε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης, ποια θα ήταν η καταξίωση του; Του Ηρακλή και της χώρας στον αθλητικό τομέα; Μήπως δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ποδοσφαίρου, θα είχε μια εξέχουσα θέση και το δικό του;

Επιλήσμων  παλαιόθεν
και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης