Καλημέρα.

Για τον

Τσάρλς Μπουκόφσκι

                

Ο ΔΙΑΣ και ο ΧΑΝΚ

Ζεστό κρεβάτι, άμαξα λαμπρή

οργιάζει το φώς γύρω σου

φωταψίες ονείρων

φωτίζει την ευδία σου

 σμήνος τα  πεφτάστερα

καμτσικιάζω τα άλογα

που βούλιαξαν κολλημένα στο βαμβάκι

-          άλλο τέλμα

απευκταίο εμπόδιο και τούτο -.

Κόβονται τα γκέμια

χάνω την άμαξα

με το μαντήλι με χαιρέτησες

ή σκούπισες κάποιο

αδέσποτο δάκρυ

δεν θυμάμαι

χάνομαι και χάνω

πάω αλλού

κι’ εγώ δεν ξέρω που.

Πεσμένος στο πάτωμα

άσπρος πάγος

με ασταμάτητη λύσσα πολιορκεί 

ανήμπορη υπνώτουσα καρδιά.

Εκεί θα μείνεις

ξεφώνισε απρόσκλητη ερινύα.

Ότι πολύ αγάπησες όνειρο άπιαστο

διαπράττοντας  μεγάλη ύβρη

στους ουρανούς

ως και ο μέγας Δίας

το συζητούσε

με το συνεταίρο του

τον ξένοιαστο καβαλάρη

τον μέγα  διάδοχό του

τον απαράμιλλο  Χανκ.

Εκεί θα μείνεις και πολύ σου είναι

άντε μην πάρω ανάποδες.

Επιλήσμων εκ παλαιόθεν
Και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης