Καλημέρα.

ΛΑΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ

Η θάλασσα γαλάζια παραμένει
Το κύμα είναι πάλι αλμυρό
ξανθές οι ζαχαρένιες αμμουδιές της
τα αστέρια συνεχίζουνε να λάμπουν
πράσινα τα βουνά οι κάμποι και τα δάση.

Με τους ανθρώπους μας τι γίνεται
αυτούς που λεν πολλοί λαό
άλλοι περισσότερο φιλάρεσκοι,
από ευπρεπισμό, πλεμπάγια.

Κτίρια καινούργια τσίλικα σπίτια
μένουν άδεια παλιώνουν δίχως χρήση
με αθόρυβη ακατοίκητη ομορφιά
θαυμάσια φρέσκα κέντρα υγείας
από ανθρώπους αλειτούργητα
εργοστάσια καινούργια
λάμπουν στο χρέος
βουτηγμένα στη σκόνη του χρόνου
αμηχάνως αμηχάνευτα
γυαλιστερές άδειες βιτρίνες
μαγαζιά από ανθρώπους ακοινώνητα.

Παλιά ζεστά εγκάρδια χαμόγελα
τώρα τσιρότο τεντωμένα χείλη.
Όσοι καλά περνάνε καλώς περνούν
όσοι καλά πεινάνε καλώς πεινούν
στρατηγός άκαπνος αστράτευτος
δίχως μάχιμο ή άμαχο στρατό
στο χέρι η γκλίτσα του τσομπάνου
τι είναι τσομπάνος δίχως πρόβατα.

Τι είναι θεμέλια ξεθεμελιωμένα
πως είναι τα βασίλεια τα αβασίλευτα;

Επιλήσμων εκ παλαιόθεν
και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης