62 .-  ΞΥΡΑΦΙ ΤΥΦΛΟ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ

Αύγουστος, ασβέστης, άπνοια

Πάγος, πηγή, πλάτανοι

Νηρηίδες, νύφη γυμνή, τερψιφίλητη

Χορεύει απλώνοντας  το πέπλο.

Ερημιά, φυλακή, εγκατάλειψη.

Πούθε σταυρώνει ο δρόμος

Πού το κάλλος, η ωραιότης, η χάρη

Εδώ τις ψυχές μας ψαρεύουν οι χάροι.

Πού σταματάει, αυθαδιάζει,

Επαίρεται, μεταρσιώνεται ο χρόνος;

Εδώ ξυράφι τυφλό, σκουριασμένο

Καίει, οργώνει τις φλέβες μας.

 Επιλήσμων εκ παλαιόθεν

αντιγραφέας  εξ ιδίων 

Κοσμάς Ηλιάδης