Καλημέρα.

Ο ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

 Συντρόφισσες – σύντροφοι, φίλες φίλοι μου αγαπημένοι, Χάσαμε. Δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι, μόνο ηττημένοι. Σε έναν εμφύλιο σπαραγμό, σε έναν αδελφοκτόνο πόλεμο, μόνο χαμένοι υπάρχουν.

Δραχμολάτρης ή ευρωκατάδικος; Ηττημένος είναι όλος ο Σύρριζα, εξ αδιαιρέτου! Τα άλλα κόμματα; Δεύτερες, τρίτες και τέταρτες φωνές, συνοδεύουν το άσμα:  «Ο θρίαμβος της πανωλεθρίας».

Είτε έχει δίκιο ο  πρωθυπουργός, είτε  έχει κάποιο δίκιο ο Λαφαζάνης, στη μέση είναι  ο λαός. Πάντα αυτός πληρώνει το μάρμαρο. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας,  ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι  βουλευτές και άλλοι αιρετοί άρχοντες τρώνε καλά. Για αυτούς, πέρα βρέχει.  Μόνο δάκρυα, κροκοδείλια, εννοείται.

Στον εξ αδιαιρέτου μέγα ηττημένο, τον φορτωμένο με ελπίδες πολλές, δραχμολάτρη ή ευρωκατάδικο Σύρριζα, αφιερώνω:

79 .- ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ

Μάταια ψάχνεις για να βρεις

Το φως των ηττημένων

Στις τρύπιες σελίδες

Της ιστορίας

Στους λασπωμένους θόλους

Του μυαλού σου

Και στης καρδιάς το σκίρτημα

Μικρή μου παπαρούνα.

Το φως των ηττημένων

Είναι θρόισμα φύλλων

Του Νοέμβρη

Είναι χαμόγελο νούφαρου

Και καμπάνα βερικοκιάς

Βοή του καλαμιώνα

Και ζαβολιές του φλοίσβου

Ρίγος κρυσταλοπηγής

Τραγούδι αξημέρωτο

Και κλάμα πιγκουΐνου.

Το φως των ηττημένων

Είναι λουλούδι αμάραντο

Είναι πανηγύρι χρωμάτων

Και παράθυρο της άνοιξης

Είναι γύρης λουλουδιών

Και χνούδι πεταλούδας

Γουργουρητό περιστεριών.

Είναι δρόσος χαμομηλιού

Και αύρα του ασβέστη

Θάλασσα κόκκινη

Από το αίμα του ήλιου.

Χάντρες ατέλειωτες

Με όνειρα και πλάνες.

Το φως των ηττημένων

Είναι φορτίο ασήκωτο

Στον καθρέφτη.

Το φως των ηττημένων ……

Και ένα σωρό άλλα πράγματα

Εκτός συναλλαγής.

Χωρίς αξία δηλαδή.

Ο αντιγραφέας.

Κοσμάς Ηλιάδης