Καλημέρα.

Σαν Πασχαλινό παραμύθι. Μέρες που είναι…

          Μια φορά κι’ έναν καιρό εκεί ψηλά στο βορρά ζούσαν κάτι φυλές Τευτόνων. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τι είναι πιο ψυχρό, η χώρα για οι άνθρωποι.  Άνθρωποι με καρδιά από σίδερο και ψυχή  από ατσάλι. Ψάχνοντας για ζωτικό χώρο και θερμές θάλασσες, φτάσανε σε μια χώρα κακών ανθρώπων, που δεν τους δέχτηκαν με σημαίες  και ζαχαρωτά, αλλά οι άχρηστοι αυτοί, τους διώχνανε. Αφιλόξενοι άνθρωποι, τι να πω, δεν τους θέλανε στη χώρα τους. Υπήρχαν βέβαια κάποιοι κουκουλοφόροι, ταγματαλήτες και δεν συμμαζεύεται, που τους κάνανε τις δουλειές. Γίνανε καταδότες και προδίνανε τους αφιλόξενους συμπατριώτες τους, δημοκράτες, αριστερούς, κομμουνιστές. Γίνανε το αυτί, το μάτι, το χαφιεδόμουτρο της εξουσίας των ξένων. Αυτοί οι εθνικόφρονες, αργότερα για να κυνηγήσουν τους επιζώντες αριστερούς και άλλους δημοκράτες, αξιοποιήθηκαν από το καθεστώς. Στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό, ανέβηκαν τα κλιμάκια της ιεραρχίας, ζήσανε αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.

                Ένα σπουδαίο πρόσωπο των ψυχρών ανθρώπων που θρονιαστήκανε στην αφιλόξενη χώρα, ήταν ο Φρίντριχ Μίλερ, που του δώσανε οι άχρηστοι το υποτιμητικό  προσωνύμιο  «ο χασάπης της Κρήτης». Αυτό το αστέρι του τρίτου ράιχ γεννήθηκε το 1897 στο Μπάρμεν, της τότε αυτοκρατορίας της Πρωσσίας, στο ίδιο μέρος, είχε γεννηθεί ο Ένγκελς 77 χρόνια πρωτύτερα. Τα μαύρα χρόνια της κατοχής ο Φρίντριχ έκλεψε από μοναστήρι της Σπάρτης μια εικόνα του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνος και την έστειλε στους  δικούς του στην πατρίδα του. Αν έκλεψε και άλλα βυζαντινά ή άλλα κειμήλια, δεν το γνωρίζω, αλλά το  πιθανολογώ.

          Για τις σπουδαίες υπηρεσίες του στο χιτλερικό στρατό του απονεμήθηκαν δυο παράσημα:   Το παράσημο του Σιδηρού Σταυρού  και το  ανώτατο παράσημο του Σιδηρού Σταυρού με φύλλα Δρυός. 

          Το 1945 ο Μίλερ διοικητής της  4ης στρατιάς στην ανατολική Πρωσία περικυκλωμένος από τους Σοβιετικούς παραδόθηκε. Οι οποίοι τον παρέδωσαν ως καταζητούμενο εγκληματία πολέμου στις ελληνικές αρχές. Δικάστηκε το 1946 στην Αθήνα,  καταδικάστηκε σε  θάνατον στις  9 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Εκτελέστηκε στην Κρήτη στις 20 Μαΐου του επόμενου έτους στην επέτειο της Μάχης της Κρήτης.

          Πως ονομάστηκε χασάπης της Κρήτης; Σε αντίποινα για τις επιθέσεις των ανταρτών, αφού δεν μπορούσαν τα βάλουν μαζί τους, εκείνος ο καλός άνθρωπος, μαζί με τους άλλους καλούς συνανθρώπους του, πήραν να ξεκληρίζουν τον άμαχο πληθυσμό.

          Στις  13 Σεπτεμβρίου γερμανικές δυνάμεις  εισβάλλουν στη Βιάννο και στα γύρω χωριά. Αποχωρούν πείθοντας τους κατοίκους πως δεν κινδυνεύουν, την επομένη μέρα, ξεκινούν τις  μαζικές εκτελέσεις, βασανιστήρια, συλλήψεις, λεηλασίες, εμπρησμούς, βανδαλισμούς και ανατινάξεις. Ακόμα και τα παιδιά, οι ανάπηροι και οι ηλικιωμένοι δεν γλύτωσαν από τη μανία της καταστροφής η οποία συνεχίστηκε και τις  επόμενες  δύο μέρες. Απαγόρεψαν στους επιζήσαντες να θάψουν τους νεκρούς τους ή να επιστρέψουν στα χωριά τους, τα περισσότερα από τα οποία είχαν καεί ολοσχερώς.
Τα θύματα, γυναικόπαιδα, ανάπηροι και ανήμποροι γέροι, 500 μέχρι 700, από τα χωριά Κεφαλοβρύση, Συκολόγο, Κάτω Σύμη, Αμιρά, Πεύκος, Άγιος Βασίλειος, Άνω Βιάννος, Κρεββατάς, Καλάμι, Ρίζα, Μουρνιές, Μύθοι, Μάλλες και από άλλα. Εκτός από τα σπίτια, Πυρπόλησαν  και ανατίναξαν τα σχολεία, τις εκκλησίες, εκτελέσανε  γέρους,  παιδιά 4 και 5 ετών, γυναίκες εγκύους, αρρώστους στα κρεβάτια τους.

          Αυτά κάνανε οι καλοί νοικοκυραίοι γερμανοί τότε. Κάποιοι γερμανόφιλοι θα τους δικαιολογήσουν,  όπως οι επιζώντες καταδότες, οι πνευματικοί τους  απόγονοι, λέγοντας πως αυτά γίνανε σε καιρό πολέμου. Οι καλοί γερμανοί για να δούμε τι κάνανε και τι κάνουν σε καιρό ειρήνης. Επιγραμματικά, για να μην σας κουράζω  περισσότερο: Εξοπλιστικά, ΖΗΜΕΝΣ, Χριστοφοράκος κλπ. Με τα  κυκλώματά τους των λαδωμάτων ξένων παραγόντων. Φημολογείται πως το να εξαγοράσει κάποιος γερμανός επιχειρηματίας, άλλον ξένο παράγοντα, με σκοπό να προωθήσει τα γερμανικά προϊόντα, διώκεται για πλημμέλημα, σαν να παραβίασε φωτεινό σηματοδότη, αυτό και μόνο λέει πολλά. Καλά και εδώ συμβαίνουν πολλά παράξενα, ας πούμε δίκη Παπακωνσταντίνου.

          Την εικόνα των, Αγίου Νικολάου και Αγίου Σπυρίδωνος, την αγόρασαν  από τους κληρονόμους του Φρίντριχ Μίλερ, οι κακοί Ρώσοι. Ο κακός Πούτιν την δώρισε,  στον κάκιστο Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη  Τσίπρα, κατά την  πρόσφατη επίσκεψή του στη Μόσχα.   

Κοσμάς Ηλιάδης