Με επισκέφτηκε πάλι η Άννα. Στη σκέψη, στα όνειρα, που να θυμάμαι τώρα; Τριάντα χρόνια με βασανίζει.

 

 Μια καληνύχτα που δεν ειπώθηκε

ένα φιλί που δεν δόθηκε

ένα δάκρυ που δεν έγινε λυγμός

μια νύχτα που δεν ξημέρωσε

δυο μάτια που δεν νύσταξαν

ένα αχ που δεν μ’ αποτέλειωσε.

Η ζωή μου γεμάτη εκκρεμότητες.

             Κοσμάς Ηλιάδης