ΠΛΑΣΜΑΤΑ

Πίναμε το φραπεδάκι μας Κυριακή απόγευμα, θαυμάζοντας διερχόμενα πλάσματα στην παραλία.

-Έχω ένα πλάσμα κάτσε καλά, μου λέει. Έλα να τα πούμε, να τη δεις, να πιούμε και καμιά μπύρα.

Μπράβο τον γκαντέμη και εμείς στην ξηρασία, σκέφτηκα. Τετάρτη απόγευμα καταφτάνω στο εργένικο διαμέρισμά του. Αυτός στο σαλόνι αραχτός, έβλεπε τηλεόραση, έτρωγε κάτι σνακ και έπινε την τρίτη μπύρα του.

. --Που είναι το πλάσμα ρε;

 - Καλά ρε δεν τη βλέπεις; Σαράντα δύο ιντσών κούκλα, κάθισε. Εγώ πάω στο ψυγείο να σου φέρω μπύρα, είπε.

Άφησα τα γλυκά στο τραπεζάκι.

 – Αντε γεια, πάω στη δική μου αρρώστια, στο Facebook. Εκεί να δεις πλάσματα!

Επιλήσμων παλαιόθεν

και αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης