Καλημέρα. Καλή ψήφο.

78.- ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ

Είναι εύκολο να λείπεις, να φύγεις,

Να εξαφανισθείς

Είναι εύκολο να αφήσεις να αλωνίζουν

Αυτούς που απεχθάνεσαι

Είναι εύκολο να τους καταργήσεις

Αναχωρώντας, αυτοκαταργούμενος.

Σκέψου όμως τη χαρά που θα κάνουν

Με τι ανακούφιση θα ξεκουμπώσουν

Το κολάρο τους

Πως θα γεμίσουν με λάσπες και

Σκύβαλα το ζωτικό σου χώρο

Οι άχρηστοι θα πουν «Α τον καημένο»

Πως θα τ’ αντέξεις αυτό;

Το να φύγεις είναι εύκολο

Εδώ ο πόνος, η οδύνη, ο κόπος εδώ,

Και δεν ήσουν ποτέ τεμπέλης, φυγόπονος.

Εδώ η νίκη, η ήττα, ο σπόρος το θέρος εδώ

Και δεν ήσουν ποτέ δειλός, φυγόμαχος

Αρνητής της ζωής δεν ήσουν ποτέ.

Αγανάκτησες, κουράστηκες, βαρέθηκες

Να περιμένεις

Δεν άντεξες άλλο.

Όμως κι’ αυτοί είναι κουρασμένοι

Είναι ακόμα δειλοί, τεμπέληδες,

Τσεβδοί, τυχάρπαστοι,

Και το καλλίτερο για σένα

Διαβάζεις το κούτελό τους

Είναι ένοχοι.

Γύρνα λοιπόν στο δικό σου βασίλειο

Τραγούδα και χόρεψε μπροστά τους

Να δεις τι καλά που θα νοιώσεις

Να δεις ταραχή που θα νοιώσουν.

Εδώ το νερό το αλάτι

Το φως τα άνθη εδώ

Εδώ  το σφυρί το αμόνι

Τα κάρβουνα το καμίνι εδώ.

Πάρε το σφυρί

Στα στιβαρά σου  χέρια

Τραγούδα και χτύπα

Χτύπα και τραγούδα

Και να χαίρεσαι

Για να λυπούνται

Να λυπούνται  και να φοβούνται

Ποιο θάνε το επόμενο χτύπημα..

Κι’ αν είσαι λυπημένος

Οι σφυριές σου νάνε

Σκληρέ και κοφτές

Δυνατές σταθερές και αργές

Όταν είσαι πλήρης ο εαυτός σου

Κι’ όταν είσαι χαρούμενος

Γλίστρα το σφυρί σου

Πάνω στο καυτό σίδερο

Να δεις τι καλά προσαρμόζεται.

Μόνο μην ξεχνάς το χρόνο

Τη διάρκεια την ένταση

Μέτρα τα δικά σου μέτρα

Στο δικό σου χωροχρόνο

Φτιάξε το δικό σου κόσμημα

Σμίλεψε λάξεψε ζωγράφισε

Ξεπερνώντας πάντα

Τα δικά σου μέτρα και μόνο

Και να είσαι ευχαριστημένος.

Μόνο ρίχνε πότε – πότε

Μια κλεφτή ματιά

Στους ωροδείχτες

Δώσε τόπο και χρόνο

Στους νεώτερους

Δώσε ευκαιρία στη συνέχεια.

Και να θυμάσαι

Έχεις σπουδαία χρώματα

Αν λείπεις

Χαλάει η ζωγραφιά του κόσμου.

Αντιγραφέας εξ ιδίων