Καλημέρα.

          ΣΕ ΛΙΓΟ

          Το  λεωφορείο διέσχιζε την οδό Θερμαϊκού, που συνδέει τους και τώρα  παραθεριστικούς οικισμούς, Περαίας, Νέων Επιβατών,  Αγίας Τριάδας Θεσσαλονίκης. Σε κάποιο στόρι κλειστού καταστήματος με την επιγραφή «ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ» διάβασα την ανακοίνωση:  Ραντεβού σε δυο χρόνια, μεταβαίνω για μετεκπαίδευση στο εξωτερικό. Ελκυστική αοριστία. Πότε έφυγε, πότε συμπληρώνονται τα δυο χρόνια, πότε δηλαδή τελικά επιστρέφει, δεν αναφέρει. Η επιστροφή λοιπόν μπορεί να γίνει σε δυο χρόνια, από την όποιας ημερομηνίας ανάγνωση της ανακοίνωσης. Αν κάποιος διαβάσει την ανακοίνωση, δυο χρόνια παρά μια ημέρα μετά, θα υπολογίσει την επιστροφή, ακριβώς σε δυο χρόνια.  Δηλαδή, σε τέσσερα χρόνια παρά μια ημέρα. Άσε που μπορεί να πάρει κάποια παράταση, μεγάλη ή μικρή.

          Μοιάζει σαν την άλλη πρόχειρη σημείωσε σε κλειστά καταστήματα. Επιστρέφω σε λίγο. Εδώ αυτή η αοριστία είναι τρέλα. Πότε τελειώνει το σε λίγο; Σε λίγο! Το σε λίγο, μπορεί να εκληφθεί χρονικά, από πέντε λεπτά μέχρι πέντε ώρες  (καθ υπερβολήν). Άμα έγραφε ο άνθρωπος, σε πέντε λεπτά, μετράς τα λεπτά, περνάνε πέντε, περνάνε δέκα, είκοσι, κάποια ώρα εμφανίζεται ο καταστηματάρχης, του κάνεις τα παράπονά σου. Όταν όμως γράφει σε λίγο, τι μπορείς να του πεις;

Κοσμάς Ηλιάδης