Καλημέρα, (επι)στροφή στα πα(ρα)λια.

ΣΤΕΓΑΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΡΡΟΕΣ

          Ο αρχηγός της ηττημένης Νέας Δημοκρατίας, που ψάχνει  τα κομμάτια της, δήλωσε πως το κόμμα του, έχει πολλές συνιστώσες! Πόσες είναι αυτές; Πως λειτουργούν; Που θα οδηγήσουν το κόμμα που ίδρυσε ο παλαιός των ημερών Κωνσταντίνος Καραμανλής;

          Το συμπαγές κόμμα της Ν.Δ. ανανεώνεται, αποκαθαίρεται κατά καιρούς, με αποστασίες, διαγραφές, ανεξαρτητοποιήσεις, επανεισδοχές στελεχών της.  Ο Αντώνης Σαμαράς ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη. Ο Κωστής Στεφανόπουλος ιδρύει την Δημοκρατική Ανανέωση. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ιδρύει το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος επιστρέφει στη Νέα Δημοκρατία, ακολουθεί ο Αντώνης Σαμαράς. Η Ντόρα Μπακογιάννη ψηφίζει υπέρ του μνημονίου, αντιμνημονιακός τότε  ο Σαμαράς, την διαγράφει από το κόμμα. Η Ντόρα  ιδρύει τη Δημοκρατική συμμαχία. Αναλύει  ο Σαμαράς στο Ζάππειο τα δεκαοκτώ σημεία του.  Επιστρέφει και η Ντόρα Μπακογιάννη. Φεύγει ο Πολύδωρας από την Νέα Δημοκρατία. Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν ψηφίζει κάποιο νομοσχέδιο, διαγράφεται από τη Νέα Δημοκρατία. Κατεβαίνει ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος στο Δήμο Αθήνας. Σπάει τα μούτρα του, το ίδιο και ο εκλεκτός της Ν.Δ. Άρης Σπηλιωτόπουλου. Εσχάτως επιστρέφει Ο Νικήτας Κακλαμάνης στη Νέα Δημοκρατία, όλα μέλι γάλα. Όλοι ο έλληνες έχουν ονοματεπώνυμο, οι εκατόν τριάντα δυο δεν έχουν, τους κάνει τη χάρη ο Σαμαράς να αποκτήσουν. Ο Γεωργιάδης καταγράφει διευθύνσεις. Τα κόλα τους δεν πιάνουν τόπο. Ο Σαμαράς αγωνίζεται να αποτινάξει από επάνω του τη ρετσινιά που ο ίδιος διατείνεται πως του καταλογίζει ο Σύρριζα του «μνημονικού εγκληματία». Για να το «πετύχει» αυτό αποφεύγει τα ντιπέιτ με το Τσίπρα και με τους  άλλους αρχηγούς κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως ο διάολος το λιβάνι.  

ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

          Έχει συνιστώσες η Νέα Δημοκρατία; Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, βεβαίως έχει. Είναι μάλιστα περισσότερες, από όσοι είναι οι αναχωρούντες από αυτήν και τελικά επιστρέφοντες. Δεξιό κόμμα η Νέα Δημοκρατία, ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα της Ε.Ε. Στην Ελλάδα, μοστράρει ως κεντροδεξιό κόμμα, που δεν είναι, είναι δηλαδή καθαρά δεξιό κόμμα, ενώ έχει στις τάξεις της αρκετά ακροδεξιά στοιχεία (Βορίδης, Γεωργιάδης,  Φαήλος Κρανιδιώτης, Χρύσανθος Λαζαρίδης,  κλπ). Μια συνιστώσα της είναι η ομάδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεύτερη είναι η ομάδα του Αντώνη Σαμαρά, τρίτη είναι η ομάδα του Δημήτρη Αβραμόπουλου, τέταρτη είναι  η ομάδα της Ντόρας Μπακογιάννη, Πέμπτη είναι η ομάδα της ακροδεξιάς. Πιθανολογώ, πως υπάρχουν και άλλες συνιστώσες, τις οποίες δεν γνωρίζω.

ΘΕΣΜΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ

          Ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απολογούμενος δεν ξέρω σε ποιον, μήπως στον λαό; Δήλωσε πως γνωρίζει τη φθορά της Δημοκρατίας. Πως κάποια νομοσχέδια τα υπέγραψε σεβόμενος τους θεσμούς. Εννοώντας πως σε αντίθετη περίπτωση, θα είχαμε εκτροπή. Από τη στιγμή που προβλέπεται από το Σύνταγμα, δεν υφίσταται θέμα  εκτροπής. Πάντα θα υπάρχει κάποιος επικυρίαρχος, είτε αυτός λέγεται τρόικα ή Δ.Ν.Τ ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Στον οποίο ή στους οποίους οφείλεις να πεις το μεγάλο όχι της ζωής σου. Φαντάσου να μην έπαιρνε μέρος στην επανάσταση ο Κολοκοτρώνης, γιατί θα χαλούσε το στάτους της Τουρκίας. Η δημοκρατία όταν νοσεί, χρειάζεται συνδρομή. Οι ιεροφάντες της, ισχυρίζονται πως έχουμε Δημοκρατία, η οποία λειτουργεί. Ή είναι αγράμματοι ή κάνουν τους αγράμματους, γιατί έτσι τους συμφέρει.

          Ας αρχίσουμε  από τη γραμματική. Δημοκρατία σημαίνει πως κυβερνάει ο  Δήμος – ο λαός. Η εκκλησία του Δήμου. Η παρούσα  Δημοκρατία, είναι κίβδηλη καρικατούρα της Δημοκρατίας. Πρώτον διότι κυβερνάει η μειοψηφία, της μειοψηφίας, ω μειοψηφία. Από την άλλη μεριά, η Δημοκρατία, δηλαδή ο λαός αποφάσισε – επέβαλλε τα μνημόνια, ή ο κάποτε αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, που μεταλλάχθηκε σε λάτρη του μνημονίου, επίκειται δε καθώς  πληροφορούμαι νέα του μετάλλαξη, αυτή του πάλαι   ποτέ αντιμνημονιακού. Ο λαός επέβαλλε τις 5.000 αυτοκτονίες, τα 2.500.000 των ανέργων, τη γενιά των τετρακοσίων ευρώ, τη γενιά των υποαπασχολούμενων; Ο λαός ανάγκασε τα 686.000 ελληνόπουλα, να μην έχουν κολατσιό στο σχολείο τους; Τη μετανάστευση των νέων, που μας γυρίζει πίσω, στις δεκαετίες του πενήντα και του εξήντα;

          Ασφαλώς και δεν θα συνιστούσε εκτροπή η άρνηση υπογραφής των μνημονιακών νομοσχεδίων της τρόικας. Αντίθετα, θα δινόταν η ευκαιρία στη Δημοκρατία να λειτουργήσει, ο λαός θα αποφάσιζε με νωπή ετυμηγορία, προς τα πού θέλει να πάμε. Δεν το έπραξες κύριε Πρόεδρε, τώρα που απολογείσαι η ζημιά έγινε. Τη ζημιά την κάνατε όλοι μαζί, όπως όλοι μαζί τα φάγαμε. Δεν σκέφτηκες κάτι, όταν καγκελόφραχτος παρακολουθούσες τις παρελάσεις, όταν εκκλησιαζόσουν σχεδόν μόνος; Μην τον παρακαλάτε να μείνει. Θα  μείνει, θα μείνει, το θέατρο  του παράλογου θα παιχτεί μέχρι το τέλος.

          ΑΠΟΡΙΕΣ

          Έχω κάποιες δημοκρατικές απορίες, όπως: α) Πόσο κόστισε η αποπερατωθείσα βίλα του προέδρου της Δημοκρατίας; Έχει κάποια σχέση ο Πρόεδρος, με το δράμα του λαού;  β) Η σύζυγος του τέως πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, σπούδαζε νηπιαγωγός. Έγινε γιατρός, υπηρετεί σε κάποιο νοσοκομείο, με εφημερίες κλπ;

          Η κ. Βούλτεψη είπε πως ο Σύρριζα έχασε 150.000 ψήφους στις ευρωεκλογές και ο Τσίπρας δεν έβαλε μυαλό. Αυτή η μονόπλευρη εκτίμηση, μήπως θυμίζει φασιστική νοοτροπία, έστω και αμυδρά; Γιατί δεν αναφέρει τις απώλειες της δικής της παράταξης, ώστε να υπάρξει μια σύγκριση και λογική εξαγωγή συμπερασμάτων;  Εκτός  και αν είναι άνευ νοήματος, οπότε ανοηταίνει.

          Δεν είμαι αναλυτής, πολιτικός, δημοσιογράφος κλπ. Αν απορείτε γιατί τα γράφω αυτά, θα ισχυριστώ πως δεν γνωρίζω. Ρωτήστε τους σοφούς. Υπάρχουν αρκετοί στα κανάλια και στα άλλα μέσα ενημέρωσης. Αυτοί ξέρουν, αυτοί διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.

Υ.Γ. Νωπό.

          Ο πριν τις εκλογές, μεταβατικός ,αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελος Μειμαράκης, τώρα υπηρεσιακός αρχηγός, μάζεψε μέσα στο κόμμα όλα τα διαγραφέντα, αποχωρήσαντα κλπ στοιχεία, για να πετύχει την αριστερή παρένθεση. Μάζεψε και τι δεν μάζεψε, Βουλγαράκη, Ρουσόπουλο και πολλούς ακόμα. Δεν του βγήκε. Η αριστερή παρένθεση, είναι και πάλι κυβέρνηση της χώρας.  Το παρήγορο στην υπόθεση έρχεται από τη Βόρεια Ελλάδα, έρχεται από τη Μακεδονία, έρχεται από τη Θεσσαλονίκη. Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης δήλωσε, υποψήφιος αρχηγός, στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας. Να που χαράζει η ελπίδα από εδώ. Εάν και εφόσον εκλεγεί… Θα σώσει τον εαυτό του, θα σώσει το κόμμα του, θα σώσει τη χώρα, θα σώσει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο.

          Αντιγραφέας εξ ιδίων 

Κοσμάς Ηλιάδης 

Καλημέρα. Καλή ψήφο.

78.- ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ

Είναι εύκολο να λείπεις, να φύγεις,

Να εξαφανισθείς

Είναι εύκολο να αφήσεις να αλωνίζουν

Αυτούς που απεχθάνεσαι

Είναι εύκολο να τους καταργήσεις

Αναχωρώντας, αυτοκαταργούμενος.

Σκέψου όμως τη χαρά που θα κάνουν

Με τι ανακούφιση θα ξεκουμπώσουν

Το κολάρο τους

Πως θα γεμίσουν με λάσπες και

Σκύβαλα το ζωτικό σου χώρο

Οι άχρηστοι θα πουν «Α τον καημένο»

Πως θα τ’ αντέξεις αυτό;

Το να φύγεις είναι εύκολο

Εδώ ο πόνος, η οδύνη, ο κόπος εδώ,

Και δεν ήσουν ποτέ τεμπέλης, φυγόπονος.

Εδώ η νίκη, η ήττα, ο σπόρος το θέρος εδώ

Και δεν ήσουν ποτέ δειλός, φυγόμαχος

Αρνητής της ζωής δεν ήσουν ποτέ.

Αγανάκτησες, κουράστηκες, βαρέθηκες

Να περιμένεις

Δεν άντεξες άλλο.

Όμως κι’ αυτοί είναι κουρασμένοι

Είναι ακόμα δειλοί, τεμπέληδες,

Τσεβδοί, τυχάρπαστοι,

Και το καλλίτερο για σένα

Διαβάζεις το κούτελό τους

Είναι ένοχοι.

Γύρνα λοιπόν στο δικό σου βασίλειο

Τραγούδα και χόρεψε μπροστά τους

Να δεις τι καλά που θα νοιώσεις

Να δεις ταραχή που θα νοιώσουν.

Εδώ το νερό το αλάτι

Το φως τα άνθη εδώ

Εδώ  το σφυρί το αμόνι

Τα κάρβουνα το καμίνι εδώ.

Πάρε το σφυρί

Στα στιβαρά σου  χέρια

Τραγούδα και χτύπα

Χτύπα και τραγούδα

Και να χαίρεσαι

Για να λυπούνται

Να λυπούνται  και να φοβούνται

Ποιο θάνε το επόμενο χτύπημα..

Κι’ αν είσαι λυπημένος

Οι σφυριές σου νάνε

Σκληρέ και κοφτές

Δυνατές σταθερές και αργές

Όταν είσαι πλήρης ο εαυτός σου

Κι’ όταν είσαι χαρούμενος

Γλίστρα το σφυρί σου

Πάνω στο καυτό σίδερο

Να δεις τι καλά προσαρμόζεται.

Μόνο μην ξεχνάς το χρόνο

Τη διάρκεια την ένταση

Μέτρα τα δικά σου μέτρα

Στο δικό σου χωροχρόνο

Φτιάξε το δικό σου κόσμημα

Σμίλεψε λάξεψε ζωγράφισε

Ξεπερνώντας πάντα

Τα δικά σου μέτρα και μόνο

Και να είσαι ευχαριστημένος.

Μόνο ρίχνε πότε – πότε

Μια κλεφτή ματιά

Στους ωροδείχτες

Δώσε τόπο και χρόνο

Στους νεώτερους

Δώσε ευκαιρία στη συνέχεια.

Και να θυμάσαι

Έχεις σπουδαία χρώματα

Αν λείπεις

Χαλάει η ζωγραφιά του κόσμου.

Αντιγραφέας εξ ιδίων

Καλή μέρα. Καλή εβδομάδα.

              Ο  ΚΕΛΑΗΔΙΣΤΗΣ

Νεαρός έπιανε  πουλιά από τον αέρα, τα παγίδευε με ξόβεργες. Σε κλαδιά δένδρων ολάνθιστων ή καταπράσινων, έστηνε τις παγίδες του.  Ανάμεσα στα πολλά έπιασε δυο καρακάξες, τις ελευθέρωσε. Τον κόρακα που έπιασε, δεν είχε ακούσει καλά λόγια για εκείνον, τον έδωσε στη γάτα του, για να παίξει και να την εκπαιδεύσει. Στο πρώτο νύχιασμα, έκανε κρα – κρα κι’ εξαφανίστηκε. Τα άλλα πουλιά, τα καλά, μετά από μια εβδομάδα τα μοίρασε σε φίλους. Κάποια με ανταλλάγματα, άλλα χωρίς, ανάλογα τη φιλία ή την υποχρέωση. Κράτησε έναν, τον υπέροχο κελαηδιστή. Τον βάφτισε Καζαντζίδη. Απολάμβανε τους κελαηδισμούς του, πίνοντας τον καφέ του μερακλωμένος, πότε – πότε τον συνόδευε, σε δικά του  αγαπημένα τραγούδια.

            

   Σε μια στροφή του δρόμου, τον εγκατέλειψε η αγαπημένη του. -Με έχεις σαν τον κελαηδιστή σου, δεν σε αντέχω, δεν μπορώ, θέλω να αναπνεύσω φρέσκο αέρα, όχι μουχλιασμένο, είπε και έφυγε. Ο κελαηδιστής, σαν να ζούσε την τραγωδία του αφεντικού του, σταμάτησε να κελαηδά. Εκείνος, βαρύθυμος άνοιξε την πόρτα του κλουβιού, στα όρια της συρταρωτής πόρτας του σαλονιού, απελευθέρωσε τον κελαηδιστή. Είχε φτάσει στον ντελβέ του καφέ που έπινε, άκουσε τσιτσιρίσματα, ξαφνιάστηκε ευχάριστα. Ο Καζαντζίδης, μέσα στο κλουβί, άρχισε ένα τραγούδι λυπητερό, ίδιο κλάμα.

Από τότε,  τον άφησε να περιίπταται, στο σαλόνι, στον έξω κόσμο, να μπαίνει στο κλουβί του, να κελαηδάει, όποτε και όπως του αρέσει. Περιμένοντας, με μια κρυφή ελπίδα στην καρδιά, να συμβεί το ίδιο και με την αγαπημένη του. 

Αντιγραφέας εξ ιδίων

Κοσμάς Ηλιάδης