Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014




ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΔΙΑΦΟΡΑ


      Καλημέρα.


         153



ΔΥΣΔΙΑΚΡΙΤΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ


              Εκεί πάνω στο βορρά, όπου πολλά σκοτάδια, ο ήλιος βγαίνει σπάνια, βραδιάζει νωρίς, αργεί πολύ μα πάρα πολύ να ξημερώσει, το κρύο  υγρό και τσουχτερό, οι άνθρωποι λίγο -  λίγο πήραν κάτι  από το κλίμα της πατρίδας, γίνανε σκοτεινοί. Φτιάξανε κάτι μύθους Νομπελούγκεν θαρρώ, θρύλους, παραδόσεις, για ένα πλοίο φάντασμα, κατασκευασμένο  από τα νύχια των  νεκρών.
              Πού εδώ, μακριά από μας τέτοιες σκοτεινές φαντασιοπληξίες,  τόπος φωτεινός, άνθρωποι γελαστοί, απελευθερωμένοι από τέτοιες δεισιδαιμονίες. Σε κείνη τη σκοτεινή, για πολλούς άγνωστη χώρα, αγεωγράφητη θαρρείς, οι γιατροί είχαν ειδικότητες διακριτές, οδοντίατρος, παθολόγος, γυναικολόγος, ψυχίατρος. Κάποιες χωρίζονταν σε υποειδικότητες, νευροχειρούργος, καρδιοχειρούργος. Για τους κατοίκους αυτό ήταν καλό.  Πήγαινε ο γονιός το παιδί του σε παιδίατρο, όχι σε ορθοπεδικό ή νευροχειρούργο. Σε άλλες εργασιακές σφαίρες τα πράγματα ήταν μάλλον δύσκολα, ως μπερδεμένα.  Για τους κατοίκους αυτό ήταν κακό. Όπως με τους δικηγόρους, οι μπασμένοι  στα πράγματα, αυτοί που συνήθως χτυπούσαν κάρτα στα δικαστήρια, ήξεραν, πήγαιναν ανάλογα με το πρόβλημά τους, σε ποινικολόγο, γραμματιολόγο,  διαζυγιολόγο. Είναι αυτοί  είναι που δίνουνε δουλειά σε δικηγόρους, συμβολαιογράφους, κλητήρες. Οι απλοί καθημερινοί, που δεν γνώριζαν τέτοιες λεπτομέρειες, πήγαιναν στον πρώτο δικηγόρο, φίλο ή γνωστό. Ο δεύτερος, αν ήταν φιλότιμος, ο δε πελάτης άλλης ειδικότητας από τη δική του, τον έστελνε σε άλλο γνωστό του δικηγόρο, κατάλληλο για την περίσταση, με το αζημίωτο.  Αν τον έσφιγγαν οι αναδουλειές, αναλάβαινε την υπόθεση, μετά φόβου,  και ότι βρέξει ας κατεβάσει. Μπορούσε άνετα στο κεφάλι του κασίδη να μάθαινε να κουρεύει. Όπως κάνουν οι πολιτισμένοι ευρωπαίοι, στα κεφάλια των φτωχοδιάβολων ελλήνων.
              Μια άλλη κατηγορία εργαζομένων, η οποία δεν είχε καθαρές διαχωριστικές γραμμές ειδικοτήτων, ήταν των ιερωμένων. Σχεδόν όλοι, κάνανε σχεδόν όλες τις ιερατικές  εργασίες. Κάποιοι όμως, ίσως λίγοι, κατόρθωναν να κατοχυρώσουν το στίγμα τους, ως εξαιρετικά ειδικευθέντες σε κάποιο τομέα.  Υπήρχαν ονομαστοί στα εγκαίνια πολιτικών γραφείων, στη βάφτιση πλοίων, αεροπλάνων, εργοστασίων. Για ποιμνιοστάσια ή βουστάσια δεν ξέρω, μπορεί να μην υπέπεσαν στην αντίληψη μου. Ένας, αναδείχτηκε άσος στον αγιασμό αυτοκινήτων. Ο Βαν Άλεν  Φούχτεν, ο επονομαζόμενος απλοχέρης. Όχι γιατί άπλωνε το χέρι του στο βιός των άλλων, ή ακόμα χειρότερα στις γυναίκες τους, αλλά επειδή άπλωνε το χέρι του, αγίαζε με μία προσπάθεια, δυο τρία ως και πέντε αυτοκίνητα. Για να μπορεί να εξυπηρετεί την τεράστια ζήτηση. Τα αγίαζε ομαδικά, πληρωνόταν  όμως ατομικά. Κάτι σαν ομαδικούς τάφους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης,  Άουσβιτς,  Μπίρκενάου, Νταχάου, Μπουχενβαλντ, Μαουτχάουζεν, Σόμπιμπερ, Τρεμπλίνκα, Σαξενχάουζεν, Μαϊντάνεκ, Φλόσεμπεργκ, Ράβενσπρικ, Μπέλζεκ, Κέλμνο, Μάλι Τρόστενετς, έξι εκατομμύρια νεκροί εβραίοι, τρία εκατομμύρια Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου νεκροί. Ή σαν ομαδικές εκτελέσεις, Καλάβρυτα, Καισαριανή, Δίστομο, Δράκεια, Παραμυθιά, Χορτιάτη,  Λαχανά. Τριάντα χιλιάδες εκτελεσθέντες, πεντακόσιες είκοσι χιλιάδες οι νεκροί.  Ήταν φορές που περίμεναν στο δρόμο, έξω από την κατοικία του, πενήντα ως εκατό αυτοκίνητα, να αγιαστούν από τα θαυματουργά χέρια του. Σ’ εκείνη τη σκοτεινή χώρα, των ψυχρών ανθρώπων, μεταβήκανε από τις δοξασίες για πλοία κατασκευασμένα  από νύχια πεθαμένων, σε ομαδικούς αγιασμούς αυτοκινήτων. Αυτό, αν είναι πρόοδος ή σκοταδισμός, εμένα δε μου πέφτει λόγος.  Κάθε λαός φοράει το κουστούμι που του ταιριάζει. Εδώ,  αυτό της πτώχευσης πολύ θα μας πήγαινε, λένε πολλοί. Η επίσημη εκκλησία δεν πήρε θέση. Άσε τον κόσμο να πιστεύει, να προσέρχεται στους  ιερωμένους και στις εκκλησίες, θα σκέφτηκαν οι άρχοντες της. Έτσι θα ήταν, αλλιώς δεν εξηγείται το φαινόμενο να ακούς τους Beatles,  από τα μεγάφωνα της εκκλησίας. Τότε δημιουργήθηκαν συγκροτήματα Πάπα – ροκ, που το ένα ανταγωνίζονταν το άλλο.
              Ανάμεσα στους  πιστούς ήταν  ο Φριτς Ες Τεμπελχάαγκεν, γιος βιομηχάνου. Πήγε την αμαξάρα του, που είχε μια γαϊδουρομηχανή άμα τι γαϊδουρομηχανή, έβγαζε πεντακόσια άλογα. Πήρε την ευλογία του ιερέα, μαζί με άλλα τέσσερα αυτοκίνητα. Ξεκίνησε, με χαμηλή ταχύτητα, να περιοδεύει  τα στενά της πόλης, για να τον δουν τα κορίτσια. Στη χαμηλή ταχύτητα, τα άλογα βογκούσανε, ουρλιάζανε, χλιμιντρίζανε; Δεν ξέρω, αυτό  που ξέρω,  ζητούσαν πολύ αέρα, να τρέξουνε, τόσα άλογα στριμωγμένα στη μηχανή. Πέρασε  στους δρόμους με τα μπαρ να τον δουν τα καλά κορίτσια, πέρασε τους άλλους δρόμους, με σπίτια που τα φωτάκια τους ανάβουν μέρα νύχτα, να τον δουν τα άλλα κορίτσια.   Τα άλογα κλωτσούσαν ασταμάτητα, θέλανε να τρέξουν. Βγαίνοντας από έναν παλιόδρομο, για να πατήσει τα γκάζια του  στην Εθνική, δοκίμασε να περάσει ανάμεσα από δυο ζευγάρια κολώνες, για να κόψει δρόμο. Παρά τις απεγνωσμένες  προσπάθειές του, τα άλογα δεν τον υπάκουσαν, είχαν αφηνιάσει, κάρφωσαν το όχημα στις κολώνες. Διαλύθηκε το αυτοκίνητο, μπήκε στο νοσοκομείο, κάταγμα στο αριστερό πόδι, μώλωπες στο πρόσωπο, μάλλον φτηνά τη γλίτωσε.  Μετά τρεις  μέρες, πήγε, τον πήγαν στο σημείο του ατυχήματος. Ο δρόμος ήταν φραγμένος με πασσάλους μπηγμένους στη γη. Δε θα μπορούσε πλέον να περάσει από εκεί με το αυτοκίνητό του. Αναγκάστηκε  να περπατήσει με τις πατερίτσες, κάπου δέκα βήματα. Πέρασε ανάμεσα από τους πασσάλους, κοντοστάθηκε, σήκωσε το βλέμμα ψηλά, σαν να   κοίταζε  κάποια πετούμενα, περιστέρια ή χελιδόνια. Ύστερα κοίταξε στο  χώμα, είδε υπολείμματα από  θρύψαλα τριγύρω, στηριζόμενος στην αριστερή πατερίτσα, έδειχνε με τη δεξιά κάτι κόκκινα  σημάδια στις κολώνες. Όπως δείχνουνε οι πλημμυροπαθείς τα σημάδια στους τοίχους των σπιτιών τους, από εδώ πέρασε το νερό.  Τι νερό; Μανιασμένη θάλασσα,  ως εδώ έφτασε. Κατακάθισε και μας άφησε την άμμο της. Κούνησε το κεφάλι ευχαριστημένος, επέστρεψε στο όχημα  που τον έφερε ως εκεί. Απέδωσε τη σωτηρία του, στην αγιαστούρα του απλοχέρη. 
              Στη βόρεια εκείνη χώρα, που ζούνε ψυχροί άνθρωποι, η ασφαλιστική εταιρία αντικατέστησε το κατεστραμμένο αυτοκίνητο, με παρόμοιο  καινούργιο. Ο Φριτς Ες, -  ή Ες Ες  δεν θυμάμαι καλά –Τεμπελχάαγκεν,  όταν  συνήλθε τελείως,  πήγε στον ιερωμένο, του έδωσε  είκοσι Ντοϊσλάνια, κάπου χίλιες πεντακόσιες δραχμές, τότε ο μισθός ήταν εννιακόσιες  δραχμές, οι τιμές των διαμερισμάτων κυμαινόταν από ενενήντα ως εκατό δραχμές το τετραγωνικό μέτρο. Ζήτησε από τον ιερωμένο, να αγιάσει το όχημα μόνο του. Μια περιττή πληροφορία, που την παραθέτω για να παραγεμίσω κάπως αυτό το ισχνό κείμενο, το κοντέρ του αυτοκινήτου κατά την πρόσκρουση, έγραφε διακόσια πενήντα χιλιόμετρα, τα μισά άλογα δηλαδή.  

       Κοσμάς Ηλιάδης

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014




ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΔΙΑΦΟΡΑ


      Καλημέρα.


         152


ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΣΠΑΤΑΛΟΙ

Οι έλληνες είναι τεμπέληδες,
Σπάταλοι, άχρηστοι,  χαραμοφάηδες,
Έτσι μας είπαν.

Δεν ξέρω για τους άλλους
Αλλά εγώ τους δίνω δίκιο,
Αναντίρρητα, χωρίς περιστροφές,
Απλά, πέρα για πέρα.

Έχουν δίκιο για το πρώτο
Στα οχτακόσια εβδομήντα μου
Φτιάχνω αυτό το σκαρίφημα
Αυτό και αν είναι τεμπελιά.

Γράφοντας αυτά τα άνοστα
Ξοδεύω χαρτί και καλαμάρι
Ομολογώ την αμαρτία μου
Είμαι σπάταλος.

Αφού είμαι τεμπέλης
Και σπάταλος μαζί,
Σ’ αυτό τον κόσμο
Τον αγγελικά πλασμένο,
Είμαι παραπανίσιος.
Τι να κάνουμε;
Είμαι άχρηστος.

Είμαι τεμπέλης
Είμαι σπάταλος
Είμαι άχρηστος.
Τι σημαίνει η καμπάνα
Του ορθού λόγου;
Είμαι χαραμοφάης.

Κατά μία άδικη
Συνεκδοχή,
Κατά μία απρέπεια
Που παραβλέπει
Ο Θεός,
Παρ’ όλα αυτά
Πιστεύω ότι
Έχω άποψη.

Έχω και
Απορίες
Καταραμένες.

Αυτοί οι μαρμαροκλέφτες,
Οι αδίστακτοι τοκογλύφοι,
Που πλουτίζουν απ’ τη φτώχια μου,
Τώρα ανακάλυψαν την Ελλάδα;
Τώρα γνώρισαν τους έλληνες;

ΚΟΣΜΑΣ ΗΛΙΑΔΗΣ




ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΔΙΑΦΟΡΑ


      Καλημέρα.


         151

ΙΟΥΛΙΑΝΑ

            Βαρυφορτωμένος μνήμες μήνας. Ο χρόνος φυσικά δεν φταίει, το βάρος της δημιουργικής ή  όχι χρήσης  του, εναπόκειται στους ανθρώπους.

            1920 Απόπειρα δολοφονίας στο Παρίσι του Ελευθερίου Βενιζέλου. Δολοφονία ΄Ιωνος Δραγούμη.

            1965 Βασιλικά πραξικοπήματα, κυβερνήσεις Αθανασιάδη –Νόβα, Ηλία Τσιριμώκου, Στέφανου Στεφανόπουλου.

            1974 Χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο, Εισβολή της Τουρκία στο Βόρειο τμήμα της. Πτώση της Χούντας, μεταπολίτευση.


            Παλιά ιστορία τα βασιλικά πραξικοπήματα, οι αποστασίες, που ανέκοψαν την πορεία της χώρας προς τον εκδημοκρατισμό, τον εκσυγχρονισμό, την ομαλότητα. Ανάμεσα στους αποστάτες, πρωταγωνιστής ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

            Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ… Την ΕΡΕ κληρονόμησε η Χούντα, την χούντα αντικατέστησε η νέα ΕΡΕ, η Νέα Δημοκρατία. Η Απριλιανή χούντα ανέκοψε την δημοκρατική πορεία της χώρας. Ο γέρος της Δημοκρατίας (Γεώργιος Παπανδρέου) ετοιμαζόταν   αναλάβει τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε αυτοεξορισθεί στο Παρίσι από το Νοέμβριο του 1963. Κάποιοι διατείνονται πως για τη φυγή του, χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης.

            Μεταπολίτευση. Τα σταγονίδια της χούντας, παρέμειναν στις θέσεις τους. Αποχουντοποίηση δε έγινε, τα εγκλήματα της εφτάχρονης δικτατορίας βαπτίσθηκαν στιγμιαία. Κάτι σαν στιγμιαίος φραπές, με 21 παγάκια. Τη μετάβαση στη Δημοκρατία διεκπεραίωσε ο Κωνσταντίνος  Καραμανλής, ανακληθείς από το Παρίσι. Στην πορεία καθώς ξεθώριαζε η δόξα του Εθνάρχη και η Νέα Δημοκρατία έχανε έδαφος, μεταπήδησε από την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, στην προεδρία της Δημοκρατίας. Νωρίτερα ο «εχθρός» του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, διέλυσε το Κόμμα φιλελευθέρων και προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία.

            Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δέχεται καίριο πλήγμα και πέφτει. Ο Αποστάτης δέχεται αποστασία. Πρωταγωνιστής ο Αντώνης Σαμαράς. Επανέρχεται στη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ.

            ΣΤΕΓΑΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΡΡΟΕΣ

            Το συμπαγές κόμμα της Ν.Δ. ανανεώνεται, αποκαθαίρεται κατά καιρούς, με αποστασίες, διαγραφές, ανεξαρτητοποιήσεις, επανεισδοχές στελεχών της.  Ο Αντώνης Σαμαράς ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη. Ο Κωστής Στεφανόπουλος ιδρύει την Δημοκρατική Ανανέωση. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ιδρύει το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών. Η Ντόρα Μπακογιάννη ιδρύει τη Δημοκρατική συμμαχία. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος επιστρέφει στη Νέα Δημοκρατία, ακολουθεί ο Αντώνης Σαμαράς. Εσχάτως επιστρέφει και η Ντόρα Μπακογιάννη.

ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

            Έχει συνιστώσες η Νέα Δημοκρατία; Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, βεβαίως έχει. Είναι μάλιστα περισσότερες, από όσοι είναι οι αναχωρούντες από αυτήν και τελικά επιστρέφοντες. Δεξιό κόμμα η Νέα Δημοκρατία, ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα της Ε.Ε. Στην Ελλάδα, μοστράρει ως κεντροδεξιό κόμμα, που δεν είναι, ενώ έχει στις τάξεις της αρκετά ακροδεξιά στοιχεία (Βορίδης, Γεωργιάδης κλπ). Μια συνιστώσα της είναι η ομάδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεύτερη είναι η ομάδα του Αντώνη Σαμαρά, τρίτη είναι η ομάδα του Δημήτρη Αβραμόπουλου, τέταρτη είναι  η ομάδα της Ντόρας Μπακογιάννη, Πέμπτη είναι η ομάδα της ακροδεξιάς. Πιθανολογώ, πως υπάρχουν και άλλες συνιστώσες, τις οποίες δεν γνωρίζω.

ΘΕΣΜΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ

            Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απολογούμενος δεν ξέρω σε ποιον, μήπως στον λαό; Δήλωσε πως γνωρίζει τη φθορά της Δημοκρατίας. Πως κάποια νομοσχέδια τα υπέγραψε σεβόμενος τους θεσμούς. Εννοώντας πως σε αντίθετη περίπτωση, θα είχαμε εκτροπή. Από τη στιγμή που προβλέπεται από το Σύνταγμα, δεν υφίσταται θέμα  εκτροπής. Πάντα θα υπάρχει κάποιος επικυρίαρχος, είτε αυτός λέγεται τρόικα ή Δ.Ν.Τ ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Στον οποίο ή στους οποίους οφείλεις να πεις το μεγάλο όχι της ζωής σου. Φαντάσου να μην έπαιρνε μέρος στην επανάσταση ο Κολοκοτρώνης, γιατί θα χαλούσε το στάτους της Τουρκίας. Η δημοκρατία όταν νοσεί, χρειάζεται συνδρομή. Οι ιεροφάντες της, ισχυρίζονται πως έχουμε Δημοκρατία, η οποία λειτουργεί. Ή είναι αγράμματοι ή κάνουν τους αγράμματους, γιατί έτσι τους συμφέρει.

            Ας αρχίσουμε  από τη γραμματική. Δημοκρατία σημαίνει πως κυβερνάει ο  Δήμος – ο λαός. Η εκκλησία του Δήμου. Η παρούσα  Δημοκρατία, είναι κίβδηλη καρικατούρα της Δημοκρατίας. Πρώτον διότι κυβερνάει η μειοψηφία, της μειοψηφίας, ω μειοψηφία. Από την άλλη μεριά, η Δημοκρατία, δηλαδή ο λαός αποφάσισε – επέβαλλε τα μνημόνια, ή ο κάποτε αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, που μεταλλάχθηκε σε λάτρη του μνημονίου, επίκειται δε καθώς  πληροφορούμαι νέα του μετάλλαξη, αυτή του πάλαι   ποτέ αντιμνημονιακού. Ο λαός επέβαλλε ταις 4.000 αυτοκτονίες, τα 2.500.000 των ανέργων, τη γενιά των τετρακοσίων ευρώ, τη γενιά των υποαπασχολούμενων; Ο λαός ανάγκασε τα 686.000 ελληνόπουλα, να μην έχουν κολατσιό στο σχολείο τους; Τη μετανάστευση των νέων, που μας γυρίζει πίσω, στις δεκαετίες του πενήντα και του εξήντα;

            Ασφαλώς και δεν θα συνιστούσε εκτροπή η άρνηση υπογραφής των μνημονιακών νομοσχεδίων της τρόικας. Αντίθετα, θα δινόταν η ευκαιρία στη Δημοκρατία να λειτουργήσει, ο λαός θα αποφάσιζε με νωπή ετυμηγορία, προς τα πού θέλει να πάμε. Δεν το έπραξες κύριε Πρόεδρε, τώρα που απολογείσαι η ζημιά έγινε. Τη ζημιά την κάνατε όλοι μαζί, όπως όλοι μαζί τα φάγαμε. Δεν σκέφτηκες κάτι, όταν καγκελόφραχτος παρακολουθούσες τις παρελάσεις, όταν εκκλησιαζόσουν σχεδόν μόνος; Μην τον παρακαλάτε να μείνει. Θα  μείνει, θα μείνει, το θέατρο  του παράλογου θα παιχτεί μέχρι το τέλος.

            ΑΠΟΡΙΕΣ

            Έχω κάποιες δημοκρατικές απορίες, όπως: α) Πόσο κόστισε η αποπερατωθείσα βίλα του προέδρου της Δημοκρατίας; Έχει κάποια σχέση ο Πρόεδρος, με το δράμα του λαού;  β) Η σύζυγος του τέως πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, σπούδαζε νηπιαγωγός. Έγινε γιατρός, υπηρετεί σε κάποιο νοσοκομείο, με εφημερίες κλπ;
            Η κ. Βούλτεψη είπε πως ο Σύρριζα έχασε 150.000 ψήφους στις ευρωεκλογές και ο Τσίπρας δεν έβαλε μυαλό. Αυτή η μονόπλευρη εκτίμηση, μήπως θυμίζει φασιστική νοοτροπία, έστω και αμυδρά; Γιατί δεν αναφέρει τις απώλειες της δικής της παράταξης, ώστε να υπάρξει μια σύγκριση και λογική εξαγωγή συμπερασμάτων;  Εκτός  και αν είναι άνευ νοήματος, οπότε ανοηταίνει.

            Δεν είμαι αναλυτής, πολιτικός, δημοσιογράφος κλπ. Αν απορείτε γιατί τα γράφω αυτά, θα ισχυριστώ πως δεν γνωρίζω. Ρωτήστε τους σοφούς. Υπάρχουν αρκετοί στα κανάλια και στα άλλα μέσα ενημέρωσης. Αυτοί ξέρουν, αυτοί διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.


       Κοσμάς Ηλιάδης

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014




ΔΙΑΦΟΡΑ μέχρι και ΔΙΑΦΟΡΑ


      Καλημέρα.


Επέτειος κι’ αυτή, της τάχα <<Δημοκρατίας, της τρόικας, των δανειστών, των υποτακτικών της>>, του Πρόεδρου της, να απολογείται. Είναι πολύ αργά κύριε Πρόεδρε, τη ζημιά την κάνατε. Όλοι μαζί. Όπως εμείς τα φάγαμε όλοι μαζί.  Της  πληρωμένης με αίμα και δάκρυα. Με μέρος της Κύπρου κατεχόμενο. Ας γιορτάσουμε λοιπόν. Πέρα βρέχει. Σήμερα, αλλού ηχούν τα τύμπανα πολέμου.  


            150


ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΒΛΕΦΑΡΑ 

Αρχαίοι δουλέμποροι
σύγχρονοι μαυραγορίτες
ανθρώπων σχήματα
βλέφαρα από πάγο
φωνές από ξύλο.

Τα αμαρτήματα
των ανομημάτων σας
φορτώνοντας με
εσαεί
ψάχνετε
για αχίλλειον πτέρναν
τυφλοί όντες
στους τύπους των ήλων
στα πέλματα
στα χέρια.

Για σας
οι σάλπιγγες
της συμφοράς
του ζόφου
του άγους
του ολέθρου
αρχαίοι δουλέμποροι
σύγχρονοι μαυραγορίτες.

Γενοκτόνοι
το κρίμα
στο λαιμό σας
γενεές δεκατέσσερις
να σας καταδιώκουν
οι ερινύες
του πόνου
του ζόφου
του άγους
του ολέθρου.


       Κοσμάς Ηλιάδης